به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تجلیل از مقام علمی استاد سیداحمد حسینی اشکوری شنبه شب 11 آبان با حضور علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد، احمد مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران، حجتالاسلام رسول جعفریان و چهرههای علمی و فرهنگی کشور در سرای اهل قلم برگزار شد.
حجتالاسلام ابوالفضل حافظیان در این برنامه گفت: استاد اشکوری از پرکارترین فهرستنگاران عصر ما بوده و از کارهایش از نظر نظم و ایجاز، نمونه و پاسخگوی اهل تحقیق بوده و هست. ایشان به این فن اهمیت بخشید و آن را غنی کرد. متاسفانه 50 درصد نسخههای خطی کشورمان، هیچ فهرستی ندارند. پس سعی کنیم کارآمد، کار کنیم. از منابع استفاده کنیم و اطلاعات صحیحتر و کاملتری را به کار بگیریم. در این زمینه هم امثال استاد اشکوری را الگوی کار خود قرار دهیم.
وی افزود: به تعبیر استاد اشکوری، کتابخانهها گنجینههای گرانبهایی هستند و فهرستها هم کلیدهای آنها هستند. علم و صبر دو عامل مهم علم فهرستنویسی است که بدون داشتن اینها، نتیجه این کار هیچ و پوچ خواهد بود. باید خود شخص، عاشق و لایق این کار باشد و تمام تلاشش متمرکز بر خدمت به دانش باشد. فرقی که به دنبال فهرستنویسی است، باید ذوق این کار را هم داشته باشد.
در ادامه حجتالاسلام رسول جعفریان گفت: راجع به استاد اشکوری بحثهای زیادی شده و خواهد شد، اما آنچه مورد توجه من بود، تقابل بین نجف و قم است. ما باید با عراق و افغانستان به صورت یک مجموعه واحد فرهنگی برخورد کنیم و اجازه ندهیم به مناطق دیگر وصل شوند چون ما همگی بدنه یک فرهنگ هستیم، اما متاسفانه در این زمینه کوتاهی زیادی کردهایم.
وی افزود: آمدن استاد اشکوری از نجف به قم، از نظر فرهنگی روح تازهای در شهر قم دمید. سابقه قرون سوم و چهارم شهر قم خیلی خوب است. همینطور قرن هفتم و هشتم که قاجاریان به این شهر توجه داشتند. اما در دوره معاصر، بعد از تاسیس حوزه علمیه قم، این حوزه حرکتی را با کمک حوزه نجف شروع کرد و به تدریج علما به قم آمدند. باید برای دوران بعد از انقلاب، سهم نسلی را که از خود ایرانیها بودند و به نجف رفته بودند، در نظر داشت.
رئیس پیشین کتابخانه مجلس گفت: حوزه نجف، سنت هزار ساله دارد و با فشار 30 ساله صدام هم هسته مرکزی خود را حفظ کرد که این هسته هنوز هم به قوت خود باقی است. تقابل و همکاری با حوزه نجف باید برای آینده هم وجود داشته باشد. اتفاقاتی که در این زمینه افتاد، نشان داد که اگر مدیریت فرهنگی به دست افراد متخصصی چون استاد اشکوری باشد، که درک میکند در چه زمانی به کتابخانههای یمن یا ایتالیا برود، میتوان امیدوار به کارهای موثر بود.
عبدالله انوار و حجتالاسلام طارمی نیز از دیگر سخنرانان این برنامه بودند که به دلیل کمبود وقت، به بیان سخنان کوتاهی پرداختند.
در پایان این برنامه سیداحمد حسینی اشکوری نیز گفت: روی سخن من با نوجوانان و جوانان است که میتوانند در آینده نزدیک، منشا اثر باشند. افرادی که زیاد کار میکنند، واقعا معجزه و کرامت دارند که مسئولیت کارهایی که باید به طور گروهی طی سالها انجام شود، به دوش میگیرند. در این افراد، بعد از توفیقات الهی، ویژگیهایی وجود دارد. چنین افرادی به فرصت استفاده از عمر توجه دارند. اینکه از وقت، استفاده صحیح شود و دقایق عمر هدر نرود، تا بتوان به خوبی از آن استفاده کرد، همیشه مد نظر چنین افرادی است.
این محقق پیشکسوت گفت: پژوهشگرانی را میشناسم که حتی برای دقایق خود هم برنامه داشتند و توانستند با نظم و ترتیب در زندگیشان، کارهای بزرگی انجام دهند؛ یعنی وقت تدریس، تدریس میکردند و وقت علمخواهی، علمخواه بودند. اگر کسی در 24 ساعت، یک ساعت را به طور جدی به کار علمی بپردازد، میتواند در طول سال، 365 ساعت را با پیگیری، کار حسابی انجام دهد. پس نظم در وقت خیلی مهم است. چشم نداشتن به مادیات، به این معنی که کار را فقط برای این که علم پیش برود، دنبال کنیم، رویکرد مهم محققان موفق است. این تفکر که من به خاطر این میزان وقتی که صرف میکنم، چقدر پول بگیرم، باعث کار اساسی نخواهد شد.
وی گفت: یکی از دانشمندانی که میشناختم، با هیچ کس معاشر نبود. سالها به حرم حضرت علی (ع) میآمد و روزی نیم ساعت با تمرکز کار میکرد. امروز جوانان ما با داشتن کل وسایلی که هست و امکاناتی وجود دارد، مسئولیت سنگینی دارند. آیا میتوانیم پاسخگوی آقایانی که فرهنگ اسلامی را نسل به نسل به ما رساندهاند، باشیم؟ به هر حال بار امانت روی دوش ماست.
نظر شما